İyi mi olduk 32! Annemin 32 yaşını hatırlıyorum da ben 8 yaşındaydım ve annem bana herşeyi yapabilecek kocaman bir kadın olarak görünürdü. Oysa ben 32 yaşımda kendimi minicik bir çocuğa bir sürü sorumluluk vermişsin de kaytarmak için zaman geçiriyor gibi hissediyorum. Büyük yaş 32..
Deniz de bana bakıp "geldi 32 yaşına hala olgunlaşamadı" diyor galiba benim için... Benim olgun oğlum. Zırt pırt hamileliğin de verdiği etkiyle ağlama krizlerimde "ağlama anne bak beni de üzüyorsun" tepkilerinden tutun da "ben yardım ederim anne beraber yaparız" a kadar ...
Her yıl bir sonrası için, hayaller kurarım, planlar yaparım ve bunları uygulayacağım diye kendime söz veriririm. Fakat son 3 yıldır bu sözler hep Deniz içindi. Şimdi Rüzgar'da yolda.. Zor bir sene kapıda nasıl geçecek nasıl olacak bilmiyorum... 32. yaşımdan korkuyorum biraz. Bebek büyütmenin zorluklarından, Deniz'e daha az zaman ayırmaktan, bitmek bilmeyen lohusalık döneminden, uzun süren emzirme rutinlerinden, uykusuz gecelerden korkuyorum.
Çabuk gel 33 nolur bu sefer çabuk gel ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder