17 Şubat 2011 Perşembe

Anne itirafları

Derya mimlemiş beni mimlenir mimlenmez gördüm ama anca yazabiliyorum. Daha doğrusu itiraf yapmak yürek ister bende de o yürek pek yoktu geçen hafta...
- Ben kendimi anne olmaya uygun olarak hiç bir zaman bulmadım. Remzi ve ailelerin baskısı ile Deniz'e karar verildi.
- Hamilelik boyunca duygusal olarak çok az bağlandım Deniz'e. Belki Bahar'dan dolayı bilmiyorum ama bir sorun varsa doğmasın dedim. Her testi yaptırdım.
- 17 saat boyunca çektiğim sancılar sonuna gelirken sancının bir hiç olduğunu sonrasının çok ama çok daha zor olduğunu bilmiyordum.
- Deniz'i kucağıma aldığımda ona aşık oldum. Dünyam tepetaklak oldu.
- Şu yaşamım boyunca geçen 21 ay kadar hiç zorlanmadım.Benden bebek yapmamı isteyenlere binlerce kez sövdüm.Sevgi ayrı bir gerçek ama bebek bakmanın zorluğu anlatılamayacak birşey bence.
- 3. ayın sonunda Temmuz ayında işe başlamak zorunda kaldım. İtiraf ediyorum hayatımın hiç bir döneminde bu kadar hızlı araba kullanmamıştım. Ayrıca emniyet şeridinden gittiğimde çok oldu. Çünkü evde daha 3 aylık olan bir bebişim vardı, onun ensesinin kokusuna hasret kalmıştım ve emme saati gelmişti.
- Denizsiz gezmelerim neredeyse hiç denecek kadar az ama hepsinde süper bir suçluluk duygusu yaşadım hala yaşıyorum.
- Gece dışarı çıkmayı, içki içmeyi özledim. Bir kadeh şaraptan başka birşey içemiyorum. Geçen votka içeyim dedim çok tatlı olmasına rağmen çok ağır geldi. Unutmuşum içkiyi ben.
- İlk yıl geçtikten sonra artık annemi daha iyi anlar oldum. Bahar'a daha düşkün.
- Bazen Denizle ilgilenmekten çok sıkılıyorum. Aç televizyonu izlesin diyorum ama yapamıyorum. Akşam Remzi'ye patlıyorum.
- Deniz'e yemek yedirmek o kadar zor ki bu işi yapmayı hiç sevmiyorum. Ama meme ile uyutmak çookk ve de çookk daha zor.
- Yeni dünyam Deniz olmuşken babasına daha çok ilgi göstermesine dayanamıyorum. İtiraf ediyorum kıskançlık krizleri geçiriyorum. Çok ama çok kıskancım. Deniz şu an en çok beni sevmeli bennniiiiii... Onun başkasını sevme ihtimalini bile kıskanıyorum.

Ben böyle bir aşk, sevgi görmedim. İnsanın çocuğuna duyduğu sevginin bir tanımı yok ama bakmanın, fedekarlığın da bir tanımı yok. Benim kadar bencil biri için bu ççook ama çook daha zor bir süreç... Şunu öğrendimki Deniz efendi "ana gibi yar olmaz" lafı ççook ama çook doğruymuş. En çok beni sev beni sev.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder