Zaman geçiyor Deniz büyüyor. Ben her anın tadını çıkarmaya çalışıyorum. Bazen Deniz'e kızınca içimden bu anı çok özleyeceksin çok ah edeceksin bile diyorum. Gerçi Deniz çok keyifli bir bebek insanı çileden çıkardığı olmuyor genelde benim huysuzluğum oluyor aslında... Şimdiden anne oğul ilişkisinde olgun taraf oğlum.
Dün akşam uyku öncesi masaj yapayım dedim; aldım yağı elime ellerimi yağladım. Tam yağı kenara koydum derken kaşla göz arasında yağı al yatağa bocaladı. Hatalı ben olmama rağmen dayanamadım, verecek tepki bulamadım ya da bişey yapamadım ve bir kaç kere "DUR DUR" diye bağırdım oğluma. Neyse bu karışıklıkta babamız geldi ve Deniz'i salona götürdü. Deniz salonda "dur dur" diyormuş. Ben ortalığı topladım, içeri gittim Deniz'i uyutmak için aldım bir de baktım bana başparmağını kaldırmış "dur" diyor. Aman tanrım dedim içimden ne kadar etkileniyor. Yatakta başka tatlıydı, sinirlendiğimi anlamış alttan alıyo, sarılıyo, öpüyo... (O ara hala sinirliyim ve tam yorumlayamıyorum olanları.) Kısa bir sürede uyudu zaten. İçeri gittim Remzi ile konuştuk aman tanrım dedim hiç farkında değilim ne kadar etkilendiğinin. Hani ben böyle olmayacaktım hani hiç oğluma kızmayacaktım! Deniz'in tepkisini bile anlayamayacak kadar kendimden geçmişim.
Tabi bende bir duygu boşalması... Sonra gittim uyurken sarıldım, öptüm, kokladım, özür diledim umarım affedilmişimdir.
Bu Deniz'e ilk kızışımdı. Cıslar, aman dokunmalar, annecim yapmalar sayılmaz. Onlar uyarıydı. Başına bişey gelmesin sonra tekrarlamasın diyeydi. Bu ise başka bişeydi, 01.08.2010 ilk kızgınlık ilk öfke...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder